TECHNIKA MALARSKA - Real Oil Portraits

Portret, podobizna, konterfekt (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne, wyjawiać, pokazać; contrafacere – naśladować) – artystyczny wizerunek (malarski, rzeźbiarski, graficzny, rysunkowy) konkretnej osoby lub grupy osób, ukazujący zewnętrzne podobieństwo oraz niekiedy cechy charakteru portretowanych.
pl.wikipedia.org
Magdalena Wolnicka-Maryniak
Przejdź do treści

Menu główne:

Istnieje wiele sposobów malowania farbami olejnymi. Niektóre mają ciekawą historię, są szlachetne i trudne do opanowania. Czasami dostępność (cena) materiałów (farby, media) lub pracochłonny sposób przygotowania podobrazia skutecznie zniechęca do ich stosowania. Najczęściej widzimy mieszany sposób malowania. Żadna technika malarska nie jest lepsza. Warunkiem jest biegłość w posługiwaniu się pędzlem i umiejętność przeniesienia na płótno tego, co zamierzamy. Błędy i nieudolność są zauważalne. Nawet odbiorca nieprzygotowany zauważa je, chociaż najczęściej nie potrafi ich zdefiniować. Obraz, po prostu, traci harmonię i spójność. Portret jest najtrudniejszy ponieważ weryfikuje go wizerunek osoby.
Trzy podstawowe sposoby budowania warstwy malarskiej na zagruntowanym płótnie. Dynamiczne impasty tworzące trzeci wymiar na powierzchni, płaskie nakładanie farby wymagające szczególnej uwagi, ponieważ tylko kolor i rysunek określają rzeczywistość, oraz tradycyjna i najszlachetniejsza technika laserunków.
Impasty. Grube, zagruntowane płótno. Pewność ręki i świadomość pewnej przypadkowości pozwalają osiągnąć bardzo ciekawe efekty. W tradycyjnych portretach często stosuje się delikatne impasty w światłach i w celu dodania ekspresji materii.
Szkic olejny na zagruntowanej desce. Gładka warstwa malarska obrazu zobowiązuje. Kolor powstaje na palecie twórcy, a światło ślizga się po powierzchni… Ważny staje się rysunek i barwa określająca temat.
Warstwy laserunkowe. Jest to tradycyjna, specyficzna technika malarska dawnych mistrzów. Specjalne farby nie mogą być kryjące. Po nałożeniu tworzą przeźroczystą warstwę, a ostateczny kolor powstaje jako suma wszystkich barw. Kolejne warstwy muszą być suche, co wymaga czasu, ale ostateczny efekt jest niepowtarzalny. Kolor staje się głęboki, światło penetruje środek warstw, a całość przypomina kilka złożonych ze sobą tafli cienkiego szkła o różnej barwie.
Dawniej mistrzowie ucierali farby sami w swoich pracowniach. Od XIX wieku zaczęto produkcję i pakowanie gotowych farb w tuby. Pozwoliło to wyjść artystom w plener z całym swoim warsztatem. Obecnie mamy dostęp do produktów powtarzalnych i często znakomitej jakości. Czasami zdarzają się kolory oszukane, doprawione – żeby były „ładniejsze”. W sposób szczególny dotyczy to farb laserunkowych, do których często dodaje się bieli, ponieważ w czystej postaci są za ciemne. W doborze farb nic nie zastąpi wiedzy i doświadczenia twórcy.
Oferta farb na rynku jest duża. Nie zawsze cena jest gwarancją jakości. Wybór zależy tylko od malarza, jego doświadczenia i świadomości do czego konkretne farby mają być przeznaczone.
Pędzle stanowią najczęściej tajemnicę warsztatu artysty. Są twórcy przywiązujący do nich nadmierną wagę. Moim zdaniem każde narzędzie jest dobre, o ile pozwala osiągnąć to, co chcę zrobić na płótnie. Czasami konieczne są pędzle szczególne – cienkie, z długim naturalnie ułożonym włosiem, jednak są to szczególne przypadki. Istnieje sporo anegdot o tym, czym malowali najwybitniejsi mistrzowie. Warto do nich sięgnąć, potrafią zaskoczyć.
Podstawowy zbiór moich codziennych narzędzi. Nie ma w nim nic szczególnego. Największym problemem jest, kiedy ulubione pędzle już się wycierają i trzeba je zastąpić nowymi, do których muszę się przyzwyczaić.
Paleta malarska to drugi, po pędzlach, temat tabu. Używam kilku palet różnej wielkości, a jeszcze częściej, w precyzyjnej pracy z niewielką ilością farb, stosuję stare płyty CD – sprawdzają się doskonale. Istnieją wzory i zalecenia określające ułożenie poszczególnych kolorów na palecie, ich wzajemnych relacji, proporcji mieszania… Być może…
Warsztat twórcy jest ciekawy i potrafi fascynować. Jednak nie farby i pędzle tworzą ostateczny efekt, który potrafi zachwycić lub wzbudzić niechęć. Obraz, a szczególnie portret jest weryfikowany przez zamawiającego i odbiorców. Jest to jedyne, oprócz satysfakcji autora, kryterium wartości dzieła.

studio@m3studio.pl
Copyright © m3studio 2021
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego